U današnjem članku vam donosimo što trebamo uraditi za bolje sutra. Sveti Aleksije Čovek Božiji je jedan od najvažnijih svetaca u hrišćanskoj tradiciji, poznat po svom dubokom duhovnom životu, pokori, i ljubavi prema onima koji su u nevolji. Njegov dan, 29. mart, slavi se širom sveta, a prema verovanjima, on je zaštitnik svih onih koji su marginalizovani, poput prosjaka, putnika, bolničara, hodočasnika i dadilja — ljudi koji se žrtvuju za druge. Njegov naziv “Čovek Božiji” odražava njegovu posvećenost životu ispunjenom službom i ljubavlju prema Bogu i bližnjima.
Sveti Aleksije – Život i Poruka
Sveti Aleksije rođen je u Rimu, za vreme vladavine cara Honorija, u uglednoj porodici. Njegovi roditelji bili su pobožni ljudi, uprkos svom bogatstvu i društvenoj moći. Kao jedini sin, Aleksije je bio pritisnut očekivanjima društva da se oženi i preuzme porodične obaveze. Međutim, on je odmah nakon prve bračne noći odlučio da napusti svoj dom, da bi živeo život posvećen Bogu i pomaganju najugroženijima.
Veći deo svog života Aleksije je proveo kao prosjak koji je putovao širom Rimskog carstva, šireći hrišćansku veru i moleći se. Ovo njegovo lutanje trajalo je 17 godina, a tokom tih godina, iako je bio u velikoj oskudici, nastavio je da deli ljubav i milost prema onima koji su u nevolji.
Povratak u Rim: Prvi Susret sa Porodicom
Kada je prošlo 17 godina, dok je bio na moru, na brodu koji je plovio prema Rimu, jak vetar je skrenuo brod sa kursa, i Aleksije je, verovao je, bio vodjen Božijom rukom do svoje rodne zemlje. Po povratku u Rim, odlučio je da poseti svoju porodicu, ali se, da bi sačuvao svoju anonimnost, maskirao kao prosjak. Njegovi roditelji ga nisu prepoznali, ali su mu, kao dobri hrišćani, dozvolili da živi u skromnoj kolibi u njihovom dvorištu.
Aleksije je nastavio da živi život isposnika, a tokom sledećih 17 godina, i dalje je bio posvećen molitvi i postu. Svojom jednostavnošću i skromnošću, postao je živi simbol vere i duhovnosti za sve koji su ga upoznali.
Smrt i Otkrivanje Istine
Kada je preminuo, bio je pronađen u svojoj kolibi, a ono što je usledilo izazvalo je veliko iznenađenje. Prema verovanjima, tada je, u prisustvu cara i patrijarha, došlo do čuda. Čuo se glas koji je označio da su pronašli “čoveka Božijeg”. Kada je car sa svojom pratnjom stigao do Aleksijeve skromne kuće, otkrili su istinu o njegovom životu.
Aleksije je umro u skromnoj kolibi, a prema predanju, njegovo lice je sijalo kao sunce, što je bilo znak njegove svete prirode. U njegovoj ruci bio je papir na kojem je bio zapisan životni put ovog velikog svetitelja. Tek tada su njegov otac, majka, i žena saznali pravu istinu o njemu i tužno saznali da je njihov voljeni Aleksije zapravo bio prosjak kojeg su primili u svoj dom.
Poslednja Čuda i Poštovanje Svetitelja
Nakon njegove smrti, veruje se da su se mnogi bolesnici izlečili doticanjem njegovog tela, a sveto miro je počelo da teče iz njegovog tela. Ovaj sveti miris bio je znak Božje prisutnosti i blagoslova. Sveti Aleksije je sahranjen u kovčegu napravljenom od mermera i smaragda, a njegov nepokvareni i svetli obraz postao je simbol svetosti. Kasnije, deo njegovih moštiju prenet je u Svetu lavru na Peloponezu, gde se čuvaju i danas.
Značaj Dana Svetog Aleksija
Na dan Svetog Aleksija, vernici širom sveta se podsećaju na važnost milosrđa, pomaganja slabima i žrtvovanja za dobrobit drugih. Jedan od tradicionalnih običaja na ovaj dan je da ne smete odbiti prosjaka i da ne vraćate nikog s vrata. Prema verovanju, milostinja koju dajete će vam se trostruko vratiti. Ovaj dan je podsećanje na važnost ljubavi prema bližnjem i na to da ne smemo zaboraviti na one koji su u nevolji.
Veruje se da će molitva upućena Svetom Aleksiju doneti blagoslov i ispunjenje želja. Molitva koja se čita na ovaj dan u crkvi kaže:
“Uzvisio si se u vrlini i očistivši um, ka Željenom i Uzvišenom si dospeo. Bestrašćem si ukrasio svoj život i izuzetni post si primio sa čistom savešću. U molitvama si bio kao bestelesan, i zasijao si kao Sunce u svetu, preblaženi Aleksije.”
Zaključak
Sveti Aleksije Čovek Božiji ostavio je dubok trag u istoriji hrišćanske duhovnosti. Njegov život je bio ispunjen patnjom, žrtvovanjem i milosrđem, a njegov primer nas podseća na značaj službe drugim ljudima, posebno onima koji su najpotrebniji. Danas, 29. marta, kada slavimo njegov dan, pozvani smo da praktikujemo ljubav i saosećanje, i da pomognemo onima koji su u nevolji, kao što je on to radio tokom svog života.
