Danas se slavi veliki srpski svetac Sveti Jovan i u danšnjemčlanku vam donosimo nekolioko savjeta šat veliki duhovnici nalažu da uradimi.u nastavku članka proččitakte šta ne bite smječli tokom današnjegdana da uzmete u ruke.
- Danas se u pravoslavnom svetu sa posebnom pažnjom i poštovanjem obilježava dan posvećen Svetom Jovanu Bogoslovu, jednom od najbližih učenika Isusa Hrista. Ovaj praznik ima duboko duhovno značenje, jer podsjeća vjernike na život ispunjen vjerom, odanošću i hrabrošću pred nedaćama. Jovan Bogoslov bio je ne samo učenik, već i verni svedok Hristovog stradanja, i autor dela koja se i danas smatraju temeljem hrišćanskog učenja.
Rođen je u pobožnoj ribarskoj porodici na obalama Galilejskog jezera, gdje je odrastao u jednostavnim uslovima, ali okružen duhovnošću i radom. Zajedno sa svojim bratom Jakovom, odlučio je da slijedi Hrista, što je bila prekretnica u njegovom životu. Od svih učenika, bio je Isusu najbliži, poznat po svojoj tihoj snazi, mudrosti i odanosti. Upravo zato je, prema predanju, bio jedini koji je ostao uz Hrista dok je visio na krstu, zajedno sa Presvetom Bogorodicom.
- Na Hristovu molbu, Jovan je preuzeo brigu o Bogorodici, koju je čuvao i služio sve do kraja njenog života. Ova dužnost je bila više od puke obaveze – bila je to potvrda njegove duhovne zrelosti i duboke povezanosti s Hristom. Nakon tog perioda, povukao se u Efes, gdje je nastavio da širi hrišćanstvo i privodi mnoge veri.
Ipak, njegov život nije bio jednostavan. Bio je mučen i ponižavan zbog svoje vere, a potom prognan na ostrvo Patmos, gde je, uprkos velikim teškoćama, uspeo da napiše Jevanđelje po Jovanu i Otkrivenje, koje predstavlja jedno od najtajanstvenijih i najvažnijih tekstova u Novom zavetu. Taj trenutak u njegovom životu simbolizuje duhovnu snagu i veru koja ne slabi čak ni u najtežim okolnostima.
- Kasnije, kada je na rimski presto došao car Nerva, Jovan je oslobođen i vratio se u Efes, gde je nastavio svoju misionarsku službu sve do smrti. Prema predanju, živio je više od 100 godina, što je za ono vreme bilo izuzetno retko i dodatno doprinosi njegovoj svetosti u očima vernika.
Pored bogate biografije, s današnjim danom se vezuju i brojni narodni običaji i vjerovanja, posebno u ruralnim krajevima. Smatra se da je ovo dan kada bi stoka trebalo da se odmara, a žene se savjetuju da ne uzimaju igle, makaze, konac ili pletivo, jer se veruje da bi to moglo privući miševe, koji bi kasnije nanosili štetu domaćinstvu. Neki seljaci, u simboličnom činu tjeranja nesreće, udaraju u ambare kako bi se miševi razbježali.
- Pored ovih običaja, u mnogim krajevima ovaj dan je povoljan i za organizaciju svadbi, koje često traju nekoliko dana, u duhu radosti i zajedništva. Ljudi veruju da je brak sklopljen na ovaj dan pod posebnom Božjom zaštitom, upravo zbog svetosti Svetog Jovana.Jedan od najneobičnijih detalja iz njegovog života odnosi se na njegovu smrt. Pred kraj života, kada je osjetio da mu se približava kraj, pozvao je svoje učenike i zatražio da mu iskopaju raku u obliku krsta. Spustio se živ u nju, smireno i bez straha, potpuno predan Božjoj volji. Kada su učenici kasnije pokušali da otvore grob, njegovo tijelo više nije bilo tamo. Ovo čudo se u narodu tumači kao znak njegove svetosti i Božjeg izbora.
Crkva mu u čast posvećuje dva dana u godini. Prvi je 9. oktobar, kada se obilježava dan njegovog upokojenja, a drugi je upravo 21. maj, kada se, prema vjerovanju, iz njegovog groba širi čudesni prah. Taj prah se smatra lekovitim, i mnogi vjernici ga uzimaju u nadi za isceljenje duhovnih i tjelesnih muka.
- Ovaj praznik nije samo sjećanje na jednog velikog sveca, već i poziv vjernicima da preispitaju svoje živote, da se posvete vjeri, molitvi i dobroti. Sveti Jovan Bogoslov ostaje vječni simbol odanosti, hrabrosti i istine, a njegova duhovna poruka živi i danas, podstičući ljude da ostanu čvrsti u vjeri bez obzira na iskušenja koja im život donosi.
