Priča o princezi Fawziji: Život žene kroz političke, kulturne i osobne nedaće
Život egipatske princeze Fawzije predstavlja fascinantnu priču o ženi koja je, unatoč svojim kraljevskim korenima, prošla kroz brojne političke, kulturne i emocionalne turbulencije. Rođena u luksuznom okruženju, Fawzia je postala međunarodna ikona ljepote, ali njen život nije bio samo niz glamuroznih trenutaka. Suočavala se s mnogim osobnim gubicima, kulturološkim nesuglasicama i fizičkim i emocionalnim zlostavljanjem, što je oblikovalo njen put kroz život.
Početak života i odrastanje
Fawzia je rođena 5. novembra 1921. godine kao prvo dete kralja Fuada I. od Egipta i njegove druge supruge, Nazli Sabri. Odrasla je u egipatskoj palači Ras el-Tin u Aleksandriji, okružena ljubavlju i bogatstvom. Njen izgled bio je zadivljujuć, a poznati fotograf Cecil Beaton smatrao ju je utjelovljenjem savršene ljepote. Ovaj priznati umetnik, koji je bio angažovan od strane “Time magazine”, opisao ju je kao “azijsku Veneru” s licem u obliku srca i očaravajućim plavim očima.
Nakon školovanja u Švicarskoj, Fawzia je bila poliglot, govoreći tečno tri jezika: arapski, engleski i francuski. Na prvi pogled, njen život bio je poput bajke, s pripadanjem visokim društvenim krugovima, bogatstvom i životom u luksuzu. Ipak, njen brak i političke odluke uskoro su oblikovali njen život u pravcu koji nije bio nimalo lak.
Političko ujedinjenje kroz brak
U dobi od 17 godina, Fawzia je postala nevesta iranskog prijestolonaslednika Mohammadreza Pahlavija, budućeg iranskog šaha. Ovaj brak, organizovan u političke svrhe, bio je spajanje dviju važnih kraljevskih loza: Egipta i Irana. Njegovo je značenje bilo mnogo veće od jednostavnog udvaranja. Bio je to politički savez koji je trebalo učvrstiti veze između dvije sile i omogućiti stabilnost regije. Ipak, sam brak bio je pun nesuglasica, i to već od samog početka.
Prvi susret para bio je u Kairu, pred venčanje 15. marta 1939. godine. Ovaj događaj bio je prepun raskoši, s neviđeno opsežnim banketom od 20 jela, koji je bio samo predokus budućeg blata u njihovom odnosu. Iako su se prvobitno činili kao idealan par, brak je ubrzo zapao u problematične vode, kako zbog kulturnih razlika između Egipta i Irana, tako i zbog neskladnih osobnosti.
Bračni problemi i lične borbe
Fawzia je tokom svog života u Iranu doživela značajan kulturološki šok, a život u novoj domovini bio je znatno drugačiji od luksuza u Egiptu. S godinama je sve više gajila neprijateljstvo prema iranskim običajima i životu koji je vodila. Njen odnos sa tazbinom bio je posebno težak, a s vremenom je postala žrtva fizičkog i emocionalnog zlostavljanja, čak i od strane jedne od svojih teta, koja joj je jednom razbila vazu o glavu.
Uz to, njen muž je bio poznat po izvanbračnim vezama, što je dodatno pogoršalo situaciju. Njeno nezadovoljstvo dovelo je do depresije, zbog čega je potražila pomoć američkog psihijatra koji joj je postavio dijagnozu. U tom periodu, njen fizički izgled se pogoršao, a njeno mršavljenje bilo je toliko drastično da su njene ramene kosti postale vidljive. Zabrinuti za njeno zdravlje, članovi njene obitelji su intervenisali i uspeli da je nagovore da se vrati u Egipat.
Razvod i povratak u Egipat
Nakon tri godine braka, razvod je postao neizbežan. Fawzia je napustila Iran i vratila se u Egipat 1948. godine, a njihov brak bio je zvanično okončan. Razvod je bio politički pomiren kroz dogovor sa sestrom egipatskog kralja, a za razvod je bio izdat službeni razlog koji se odnosio na nestrpljivost prema perzijskoj klimi i fizičkom zdravlju carice. S obzirom na to da su političke veze između Irana i Egipta bile ključne, razvod nije uticao na diplomatske odnose. Kći princeze, Shahnaz, ostala je u Iranu sa ocem, dok je Fawzia započela novi život u Egiptu.
Novi početak i kasniji život
Nakon razvoda, Fawzia je ponovo pronašla ljubav i stabilnost. Godine 1949. godine, udala se za Ismaila Husseina Shirina, uglednog ministra u Egiptu, s kojim je imala dvoje dece. Ovaj brak bio je potpuno drugačiji od prvog. Iako je Fawzia prošla kroz teške periode, sa smrti njenog brata kralja Farouka 1952. godine, političke promene u Egiptu nisu promenile njenu odanost zemlji. Fawzia je do smrti ostala u Kairu, a njen život je bio izuzetna priča o preživljavanju, prevazilaženju nedaća i stvaranju nove sreće nakon dubokih emotivnih rana.
Njena smrt u 92. godini, u Aleksandriji 2013. godine, označila je kraj jednog života punog drame, političkih preokreta, ali i osobne hrabrosti. Princeza Fawzia bila je žena koja je, unatoč brojnim gubicima, uvijek bila simbol otpornosti i unutarnje snage. Njena priča, bogata u političkom, kulturnom i osobnom smislu, ostaje zauvijek upisana u istoriji Egipta, Irana i svijeta.
Zaključak
Život princeze Fawzije je jedno od najsvjetlijih, ali i najtragičnijih poglavlja u povijesti kraljevskih obitelji 20. stoljeća. Njen život je svjedočanstvo kako se visoki politički ciljevi i obiteljski odnosi mogu pomiješati s osobnim borbama, a sve to oblikuje sudbinu žene koja je bila podvrgnuta ne samo nesrećama u braku, već i fizičkom zlostavljanju, depresiji i emocionalnom zlostavljanju. Iako su joj moć i bogatstvo na početku života obećavali sretan ishod, ona je naučila da prava snaga dolazi iznutra, kroz prevazilaženje vlastitih teškoća.
